Zwykło się mówić: „dobry zwyczaj, nie pożyczaj” – niestety w wielu przypadkach to powiedzenie zaczyna nabierać realnych kształtów. Narastające problemy finansowe z czasem generują długi, które nie zawsze są możliwe do natychmiastowego spłacenia. Niewywiązywanie się z tego typu obowiązków zmusza wierzycieli do sięgania po bardziej radykalne środki. Z pomocą przychodzi im komornik, który działa przy sądzie i zajmuje się przede wszystkim realizacją tytułów wykonawczych wystawianych przez nie jak i inne instytucje (np. ZUS-y, banki itp.).
Jak wygląda praca komornika?
Gdy sprawa trafia do rąk komornika sądowego w pierwszej kolejności dokonuje on zajęcia źródeł dochodów i dóbr, które wierzyciel wskazuje w tytule wykonawczym. Następnie sam kontynuuje dalsze poszukiwania poprzez wysyłanie dodatkowych zapytań do różnych instytucji (np. do CEPIK – u, Wydziału Ksiąg Wieczystych, ZUS – u, PUP – u, banków). Dzięki temu może dowiedzieć się czy dłużnik jest właścicielem/współwłaścicielem ruchomości (np. samochodu) lub nieruchomości (np. domu, mieszkania, działki), czy i w jakiej wysokości otrzymuje wynagrodzenie, emeryturę, rentę oraz dokonać stosownego zajęcia (nie podlegają mu zapomogi, alimenty itp.). Działania komornika sądowego nie ograniczają się jedynie do pracy biurowej – często wyjeżdża w teren i składa niezapowiedziane wizyty dłużnikom, z których potem sporządza notatki o tym, co udało mu się ustalić w miejscu zamieszkania i po rozmowie z samym zainteresowanym. Poza tym organizuje licytacje dóbr oraz dokonuje eksmisji zgodnie z wytycznymi otrzymanymi z sądu w formie wyroku lub postanowienia. Komornik zajmuje się również ściąganiem długów alimentacyjnych.
Warto rozmawiać
Komornik sądowy to też człowiek, dlatego zawsze warto próbować się z nim dogadać tak by wspólnie dojść do zadowalającego kompromisu. Dłużnik może umówić się na rozmowę w siedzibie kancelarii bądź przeprowadzić ją podczas wizyty urzędnika w miejscu swojego zamieszkania. Dobrą opcją z pewnością będzie zaproponowanie przez osobę spłacającą dług realnej kwoty, którą jest w stanie regularnie wpłacać, co może skutkować nawet zwolnieniem zajęcia, np. rachunku bankowego, co przyniesie z pewnością realną ulgę. Takie rozłożenie należności na raty zobowiązuje – zaniechanie wywiązywania się z tego typu ustaleń cofnie wynegocjowane wcześniej uchylenia. W miarę możliwości dobrze jest wpłacać również dodatkowe drobne kwoty, co sprawi, że komornik spojrzy na sprawę przychylniejszym okiem.
To niełatwy kawałek chleba
Praca komornika sądowego jest odpowiedzialnym i wymagającym zajęciem. Często wiąże się ze stresem, a nawet obawą o życie swoje i bliskich – skrajnie zdesperowani dłużnicy są zdolni do wszystkiego. Warto doceniać urzędników na tym stanowisku, bo często właśnie dzięki nim wierzycielom udaje się odzyskać stracone, wydać by się mogło bezpowrotnie, pieniądze. Ich zasługą bywają również zadowolone matki czy ojcowie, którym wreszcie wypłacone zostają środki należne im na wychowanie dzieci. Z całą pewnością praca komornika sądowego jest specyficzna i nie każdy się do nie nadaje – warto mieć to na uwadze planując przyszłość zawodową w tym kierunku.
